Serdar E.

Serdar E.
(Hacettepe Üniversitesi, Maden Mühendisliği Bölümü 2. Sınıf Öğrencisi)
(Mrytle Beach, SOUTH CAROLINA)

"Tarih 16 Hazirandı ve son sınavlarım olan final sınavları için gün gelmişti. Sınavım şöyle böyleydi... Zaten artık O saatten sonra bunun çokta bir önemi yoktu sanırım. Çünkü 20 yıldır hedeflediğim hayalim Amerika’yı görmek ve orada en azından 1 gün olsun bulunmak (Son anda bir terslik çıkmazsa) 48 saatten daha kısa bir süre içinde gerçekleşecekti. Sene başında CampusEdu'un Wat programı için üniversitemize astığı afişi görmüştüm. Hatta bizim binamızda reklam bile yapmışlardı. Program hakkında bilgi sahibi olur olmaz çok heyecanlanmıştım. Çünkü bu program benim hayalimi karşılamakla kalmıyor ayrıca mantıklı bir formatta bu hayalimi gerçekleştirecekti. Çok makul ve mantıklı gelmişti hem çalışacak hem para kazanacak hem de aileme bu sayede yük olmadan Amerika'yı görecektim... İtiraf etmeliyim ki önceleri her şey mantıklı gelmesine rağmen cesaret edememiştim. Yani çok uzun işler Var diyordum... Boş ver ya başka bir zaman... Ama başka bir zaman yoktu ve benim en müsait zamanımdı. Bilmiyorum belki de idealist bir kişiliğe sahip olmam bana bunu yapmam gerektiğini söyledi... Ne olursa olsun Amerika’yı gidip görecektim!!! Daha uygun zaman ve fırsat olamazdı... Bunun bana İngilizcem üzerinde çok iyi bir pratik yapacağı inancında idim ve bazı kelimeleri aksanı ile öğrenecektim... Kafamdaki bu düşünceler beni daha çok heyecanlandırıyordu.

Ayrıca bence insanların gelişimleri açısından başka ülkeleri görmeleri, değişik kültürlerle tanışmaları, yeni diller öğrenmeleri ve o farklı insanların hayata dair farklı bakış açılarını öğrenmeleri gerektiğine inanıyorum... Tüm bu yönlendirici faktörler beni bu programa katılmayı fazlasıyla sevk etti. Evet kabul edilmesi gerekir ki başvurudan vize almaya kadar geçen süre bazen çok az da olsa bazı sıkıntıları doğurabiliyor. Ama bir şeyi kafaya koyduğunuzda inanın bana o dağ gibi aşılmaz görünen engeller bir anda ortadan silinebiliyor. Yeter ki siz kararlı olun ve bu işi gönülden yapmak isteyin. Bazıları gibi minareye kılıf uydurmayın ve engelleri kendiniz yaratmayın!!!

Tüm bu aşamalardan sonra Amerika’ya gitmeye karar verilmişti ve işlemler yapıldıktan sonra alınması çok da zor olmayan Amerika vizesini almıştım... Artık Amerika beni bekleyebilirdi hem Amerika hazırdı benim gelmeme hem de ben hazırdım hayallerimi gerçekleştirmeye... Hep yapmak istediğim kıtalararası ve okyanus aşırı uçak yolculuğumu yaptıktan sonra artık Amerika'nın South Carolina Eyaletindeydim (Gerçi South Carolina öncesinde uçağımız North Carolina'da inmişti ve ben orada işte Amerika bu demiştim işte Amerika bu!!! Basit birkaç gümrük kontrolünden sonra çıkışa gelmiştik. Bizi patronumuzun yanında limonata işinde çalışan en kıdemli elemanı Keith karşılamıştı... Önceleri bu adam için tam bir Amerikan bozması olduğunu düşünmüştüm, kendini beğenmiş ve siz neden buradasınız dediğini gözlerinden anladığımı sandığım ama gerçektende çok ama çok yanıldığımı ve çok geçmeden de benim ordaki favori adamım olacak ve çok sevdiğim bir dostum olacaktı... Onunla halen daha görüşüyoruz ve çok şanslıyım ki onun gibi birini tanımıştım...

Keith bizi karşıladıktan sonra bizi patronun bize tahsis ettiği eve götürdü. Açıkçası söylediklerini belli bir süre anlamak benim için çok zor oldu. Ama onlarla konuştukça bu engel de ortadan kalkmıştı bile... Havaalanından evimize gelirken ortalığa doğal bir turist olarak bakınca her yerin yemyeşil olduğunu her yerde uzun ağaçların olduğunu fark etmek hiçte zor olmamıştı.. Ayrıca bu bölge okyanus kenarında olduğu için çok yağış alan bir yerdi ve arabalar hiç alışık olmadığım şekilde bana çok uzun ve geniş geliyordu… Sanki her şey bir anda 180 derece değişmişti. Ama bu değişiklik beklediğim ve hep görmeyi istediğim bir değişiklikti..."